(ur. 1629, zm. 1696) syn kasztelana krakowskiego
Jakuba Sobieskiego, król Polski w latach 1674-1696. O swoich zdolnościach wojskowych i politycznych zaświadczył podczas wojen z Kozakami, Moskwą, a przede wszystkim Turcją (
bitwa pod Chocimiem). Dzięki temu został hetmanem wielkim koronnym, a następnie, po śmierci Wiśniowieckiego w 1674,
zasiadł na tronie Polski. Jego plany w polityce zagranicznej nie powiodły się (sojusz z Francją). Zmuszony był zawrzeć pakt z cesarzem, na mocy którego pospieszył w 1683 roku na czele wojska na odsiecz oblężonemu przez tureckie wojska Kara Mustafy
Wiedniowi (
bitwa pod Wiedniem). W 1686 roku zawarł niekorzystny pokój z Rosją. Reformy wewnętrzne nie powiodły się na skutek sprzeciwu szlachty i magnatów.
klp.pl