(ur. 1389, zm. 1455) biskup krakowski od 1423 roku, zaś od 1449 kardynał. Nie ukończył studiów w Krakowie, brał udział w bitwie pod Grunwaldem (notariusz). Był sekretarzem w kancelarii króla, następnie
biskupem krakowskim. Przeciwstawiał się koronacji Witolda na króla Litwy, poparł nieletniego Władysława na tronie królewskim po śmierci Władysława Jagiełły, dzięki czemu to on faktycznie przejął rządy w kraju. W 1439 rokiem, w bitwie pod Grotnikami pokonał wojska opozycji Spytka z Melsztyna.
Po śmierci
Władysława Warneńczyka poparł na tronie
Kazimierza Jagiellończyka. W 1441 roku przyjął godność kardynalską z rąk papieża Eugeniusza IV, potwierdzoną przez papieża Mikołaja V. W 1454 roku
przeciwstawił się inkorporacji Prus (pragnąc polskie siły zaangażować w koalicji antytureckiej). Ostatnie lata życia poświęcił rywalizacji z Kazimierzem o realną władzę.
klp.pl