(ur. 1310, zm. 1370) z dynastii Piastów, syn
Władysława Łokietka i księżniczki wielkopolskiej Jadwigi. Rządy przejął po ojcu w 1333 roku, kiedy to koronował się w Krakowie na króla Polski. Na podkreślenie zasługują jego
liczne reformy wewnętrzne (wojskowe, skarbowe, prawne), dzięki którym
wzmocnił państwo i doprowadził do rozwoju gospodarczego. Odnosił sukcesy także na arenie międzynarodowej (doprowadził do
zjazdu monarchów w 1364 roku). Do Polski przyłączył Kujawy, ziemię dobrzyńską oraz Ruś Czerwoną. Zgodnie z zawartą umową, w związku z brakiem męskiego potomka, zapewnił sukcesję siostrzeńcowi –
Ludwikowi Węgierskiemu.