(ur. ok. 1085, zm. 1138) z dynastii Piastów, książę Polski, młodszy syn Władysława I Hermana i czeskiej księżniczki Judyty. Jego ojciec został zmuszony po podziału kraju między starszego
Zbigniewa (Wielkopolska, środkowa Polska, Mazowsze) i właśnie jego (Śląsk, Krakowskie, Sandomierskie). Po śmierci Władysława Hermana doszło do bratobójczych walk, które zakończyły się zwycięstwem Bolesława w 1108 roku i przejęciem pełni władzy w kraju (przy pomocy ruskiej i węgierskiej). Chociaż na przełomie 1111 i 1112 roku zgodził się na powrót brata, uposażając w kilka grodów, kazał go oślepić.
Do jego zwycięstw należy odparcie najazdu cesarza Henryka V (w obronie Zbigniewa), zawarcie pokoju z Niemcami w 1113 roku i Czechami w 1114 roku. Odzyskał dla Polski Pomorze Wschodnie i ziemięlubuską, podporządkował księstwo zachodniopomorskie (książę Warcisław złożył mu hołd). Przyczynił się do reorganizacji administracji państwowej oraz wzmocnienia organizacji kościelnych. W 1135 roku został zmuszony do złożenia hołdu cesarzowi. W 1138 roku
ogłosił statut (testament), w który ustanowił zasadę
senioratu, dzieląc kraj między swoich synów.
klp.pl