(ur. 1913, zm. 2001) działacz komunistyczny i polityk. W latach 1923-34 we Francji, gdzie należał do
Francuskiej Partii Komunistycznej, wysiedlony do Polski za udział w strajku. Lata 1937-48 spędził w Belgii, gdzie działał jako członek Komunistycznej Partii Belgii. Od 1946 roku członek Polskiej Partii Robotniczej, następnie w PZPR. W latach 1954-80 członek Komitetu Centralnego PZPR, sekretarz KC (lata 1956-64), członek Biura Politycznego KC (1956 i 1959-80) oraz I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego w Katowicach (lata 1957-70).
Od grudnia 1970 do września 1980 I sekretarz KC PZPR. W latach 1976-80 członek Rady Państwa, w latach 1952-80 poseł na sejm. Realizował politykę modernizacji gospodarczej Polski opartą na kredytach zagranicznych i szerszych stosunkach z państwami Europy Zachodniej, przy niezmienionym systemie polityczno-gospodarczym i przy zachowaniu uzależnienia Polski od ZSRR. Wzrastające zadłużenie kraju, błędna polityka inwestycyjna oraz korupcja aparatu partyjnego doprowadziły do kryzysu - po okresie strajków w całym kraju w grudniu 1980 roku usunięty z KC, a 1981 roku z PZPR. Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku został
internowany. Ocena jego działań do dziś wzbudza kontrowersje.
klp.pl