(ur. 1895, zm. 1944) pseudonim
Grot (także:
Grabica, Inżynier, Jan, Kalina, Rakoń, Tur) generał, komendant Związku Walki Zbrojnej, dowódca Armii Krajowej. W latach 1914-1917 walczył w
Legionach Polskich, od 1918 roku w Wojsku Polskim, podczas wojny polsko-bolszewickiej walczył jako oficer sztabowy. W latach 1930-1938 pełnił służbę m.in. jako dowódca pułku piechoty, brygady
Korpusu Ochrony Pogranicza. Uczestnik kampanii wrześniowej, po klęsce przeszedł do konspiracji. Był zastępcą dowódcy głównego Służby Zwycięstwu Polski, od 1940 roku komendantem głównym Związku Walki Zbrojnej, a od 1942 roku
głównym dowódcą Armii Krajowej. Zorganizował, określił cele i ideologię
Armii Krajowej. W czerwcu 1943 roku aresztowany przez Niemców i osadzony w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen-Oranienburg, gdzie w sierpniu następnego roku najprawdopodobniej został zamordowany.