(ur. 1840, zm. 1863) działacz niepodległościowy, powstaniec styczniowy, członek Komitetu Centralnego Narodowego i Tymczasowego Rządu Narodowego. Studiował na Uniwersytecie w Petersburgu, gdzie nawiązał kontakty z opozycjonistami rosyjskimi. Od 1860 roku działał w konspiracji, między innymi jako przedstawiciel
Komitetu Centralnego Narodowego. Współodpowiedzialny za decyzję o wybuchu powstania styczniowego – sprawując nad nim faktyczną władzę. W związku z nieporozumieniami ze stronnictwem
białych (sprawa dyktatury
Mariana Langiewicza) i osobistych oskarżeń doszło do pojedynku między Bobrowskim a hr. Adamem Grabowskim w którym ten pierwszy zginął (był krótkowidzem).