na mocy rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych Cesarstwa Niemieckiego z marca 1885 roku z terenu Prus miano wysiedlić wszystkich Polaków mających obywatelstwo rosyjskie. W lipcu 1885 r. rozporządzenie o wysiedleniu zostało rozszerzone na obywateli austriackich (nazywani byli
niepożądanymi cudzoziemcami). Masowe wysiedlenia Polaków odbyły się w latach 1885-1890 i stały się symbolem antypolskiej polityki Rzeszy Niemieckiej i jej kanclerza Otto von Bismarcka.
W sumie w ramach tej akcji wysiedlono około 30 tysięcy osób.