forma rządów i ustroju państwa w wielu krajach Europy XVIII wieku. Za wzorcowe państwa oświeceniowego absolutyzmu uważa się Austrię (Maria Teresa i Józef II) i Prusy (
Fryderyk II Wielki król Prus), ale cechy tego ustroju występowały także w Rosji (
Katarzyna II Wielka - caryca Rosji), w Hiszpanii i Portugalii. Rozwój absolutyzmu u
trzech zaborców Rzeczpospolitej doprowadził do wzrostu ich potęgi. Ta forma rządów wygasa wraz z nadejściem Wielkiej Rewolucji Francuskiej.
Absolutyzm oświecony czerpał z
filozoficznego dorobku oświecenia i myśli dotyczącej organizacji władzy i stosunków pomiędzy władzą a społeczeństwem i zakładał, że władza pochodzi od ludu, który na skutek umowy społecznej przyczynia się do istnienia państwa i przekazuje władze w ręce monarchy.
klp.pl