klp.plStanisław August Poniatowski realizację swego planu politycznego opierał głównie na współpracy z Rosją. O ile ulegał mocarstwu w sprawach zewnętrznych, o tyle w działaniach wewnętrznych starał się, na ile to możliwe, zachować niezależność. Współpraca z caratem miała umożliwić przeprowadzenie niezbędnych reform państwa, a także trwale zmniejszyć wpływy magnaterii na losy kraju. Zapobiegała także agresji ze strony wciąż rosnących w siłę Prus, które gdyby nie opór Rosji zaanektowałyby zachodnie rejony Rzeczpospolitej. Błędem w tak objętej taktyce było przekonanie o trwałości przymierza z Rosją Katarzyny II i jej akceptacją na dokonujące się w kraju przemiany.
W ciągu pierwszych dwóch lat panowania Poniatowskiego udało się otworzyć mennicę państwową (1765). Król przeprowadził także lustrację królewszczyzn, dzięki którym udało się uzyskać środki na nową podwyższoną kwartę. Zmiany następowały w wojskowości – dążono do ograniczenia roli hetmanów, powiększono wojskowy budżet, wprowadzono nowe regulaminy dla piechoty i dragonów, podniesiono poziom dyscypliny i wykształcenia wojskowego. W 1765 roku otworzono Szkołę Rycerską (Korpus Kadetów) kształcąca przyszłe wojskowe elity. Założono także pierwsze czasopismo - „Monitor” - poświęcone sprawom społeczno-politycznym, redagowane przez Franciszka Bohomolca (1765). Coraz większą rolę odgrywała „konfederacja króla z ministrami” - rada spełniająca funkcje rady ministrów. Reformy przeprowadzane w państwie niepokoiły państwa ościenne, którym zależało na słabości Rzeczpospolitej. Szczególnie przeciwny jakimkolwiek zmianom był król Prus – Fryderyk II. Głównym punktem zapalnym była sprawa cła generalnego, którego zniesienia żądał władca pruski. W 1765 roku rozpoczął ściąganie cła z towarów wiślanych w Kwidzynie. Konflikt rozstrzygnęła Rosja nakazując likwidację zarówno pruskiej komory kwidzyńskiej, jak i polskiego cła generalnego. Oprócz sąsiadów reformom przeciwni byli magnaci, w których to głównie zmiany dotykały.
W sprawie wyznań Stanisław August dążył do zapewnienia zarówno wyznawcom prawosławia, jak i protestantom praw na równi z katolikami (sejm konwokacyjny z 1733 roku odebrał prawa polityczne dysydentom), ponieważ dyskryminacja powodowała interwencje zarówno ze strony Rosji sprawującej „opiekę” nad wyznawcami prawosławia zamieszkującymi Polskę, jak i protestanckich Prus. Plan szefa dyplomacji rosyjskiej Nikity Panina na sejm w 1766 roku zakładał umożliwienie innowiercom zasiadania w sejmie i sprawowania urzędów, z zachowaniem panującej pozycji katolicyzmu.
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 -
Dowiedz się więcej
1 Powstanie i rozwój folwarku szlacheckiego w Polsce
2 Dokument „Dagome iudex”
3 Polityka zagraniczna II Rzeczypospolitej
2 Dokument „Dagome iudex”
3 Polityka zagraniczna II Rzeczypospolitej
Komentarze
artykuł / utwór: Panowanie Stanisława Augusta Poniatowskiego (1764-1795) do 1788 roku
Dodaj komentarz (komentarz może pojawić się w serwisie z opóźnieniem)