Panowanie Augusta II Mocnego (1697-1733)

Podczas elekcji w 1697 roku wiele europejskich państw pragnęło wpłynąć na wybór następcy zwycięzcy spod Wiednia. W kraju ścierały się głównie dwa stronnictwa. Pierwsze – profrancuskie – popierało księcia Conti - Kondeusza (m.in. prymas), którego wybór wiązał się z zakończeniem konfliktu polsko-tureckiego zaś drugie – habsburskie – elektora saskiego Fryderyka Augusta I (szlachta), za którym ostatecznie opowiedziały się Rosja, Austria (wcześniej popierała syna Sobieskiego – Jakuba) i Prusy, a także papież po przejściu władcy na katolicyzm. Nastąpiła podwójna elekcja, a nowym władcą ostatecznie zostaje, po wkroczeniu wojsk saskich, popierany przez szlachtę August II Mocny (1697-1733), który koronowany zostaje na Wawelu w październiku 1697 roku. Rzeczpospolita wchodzi w unię personalną z Saksonią, która daje perspektywy ekonomicznego i politycznego rozwoju obu krajów (bogata i dobrze administrowana Saksonia oraz rozległa i ludna Rzeczpospolita).

August II swoje panowanie rozpoczyna od próby zdobycia Mołdawii, jednak w wyniku braku współpracy między wojskami saskimi i polskimi nie udaje się zrealizować planu. Na mocy pokoju w Karłowicach zawartego w 1699 roku Polska odzyskuje Ukrainę oraz Podole z Kamieńcem. W związku z planami zmuszenia Kozaków do pracy pańszczyźnianej na Ukrainie wybucha powstanie pod kierownictwem przywódcy kozackiej milicji - Semena Paleja. Ponad dwa lata stara się od przeciwstawić decyzji sejmu polskiego o likwidacji kozackiej milicji. W 1702 roku do buntowników przyłączają się masy chłopskie występujące przeciw polskiej szlachcie, a powstanie rozszerza się na Wołyń. Zamieszki zostały stłumione dzięki wkroczeniu na Ukrainę wojsk rosyjskich w ramach przymierza podczas wojny północnej, jednak nie kończą one zamieszek na tych terenach (ponowne wystąpienie ludności ukraińskiej w latach 1712-1714). Nowemu władcy nie udaje się także wzmocnić swojej władzy monarszej i przeprowadzić reform ustrojowych - szlachta polska skutecznie żąda wycofania armii saskiej ze swego terytorium. W związku z klęską polityki antytureckiej August II włącza się w konflikt o dominium Maris Baltici, zawierając sojusz z Danią (odzyskanie utraconej Skanii), Rosją (dojście do Bałtyku) i Brandenburgią przeciw słabnącej Szwecji (Liga Północna). Dąży do uzyskania dziedzicznego księstwa w Inflantach oraz budowy absolutyzmu Wettinów w Saksonii i Polsce, co w przyszłości miało mu zapewnić koronę cesarską.

strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 -

Dowiedz się więcej

1 Panowanie Stanisława Augusta Poniatowskiego (1764-1795) do 1788 roku
2 Powstanie kościuszkowskie i trzeci rozbiór Polski
3 Elekcja i polityka zagraniczna Stefana Batorego (1576-1586)

Komentarze
artykuł / utwór: Panowanie Augusta II Mocnego (1697-1733)

Dodaj komentarz (komentarz może pojawić się w serwisie z opóźnieniem)

Imię:
E-mail:
Tytuł:
Komentarz:

Historia Polski / Panowanie Augusta II Mocnego (1697-1733)