klp.plPaństwo Bolesława Chrobrego, mimo sukcesów odnoszonych na arenie międzynarodowej było słabe wewnętrznie. Poszczególne prowincje zachowywały odrębność, głównie w wyniku prowadzenia gospodarki naturalnej i braku powiązań handlowych między nimi. Zdobycze terytorialne przynosiły chwałę i zamożność jedynie władcy i jego otoczeniu, zaś reszta społeczeństwa często ponosiła koszty zbrojnych wypraw. Podobnie niekorzystna była sytuacja zewnętrzna – wrogo nastawieni do Polski byli władcy Czech, Rusi Kijowskiej i Cesarstwa Niemieckiego. Uważa się, że kryzys pierwszej monarchii był wynikiem ekspansywnej polityki zagranicznej Bolesława Chrobrego.
Panowanie Mieszka II
Po śmierci Bolesława Chrobrego w 1025 roku na tron Polski wstąpił jego ukochany syn – Mieszko II. Do 1029 roku udało mu się utrzymać wszystkie zdobycze ojca, kontynuował najazdy na Saksonię o wyraźnie łupieżczym charakterze. Problemy młodego państwa pojawiły się, gdy do korony zaczęli rościć pretensje dwaj bracia panującego - Bezprym (jako dziecko wysłany do klasztoru w Italii) i Otton. Kandydaci zaczęli szukać poparcia za granicami kraju. Bezprym udał się na kijowski dwór Jarosława, zaś Otton zwrócił się w stronę Niemiec. W 1031 roku nastąpił jednoczesny najazd Niemiec (cesarz Konrad II) i Rusi (Jarosław Mądry) na Polskę. Polska utracia Milsko i Łużyce oraz Grody Czerwieńskie. W rękach czeskich znalazły się Morawy, zaś węgierskich Słowacja.
Mieszko II został pozbawiony tronu i uciekł do Czech. Władzę w państwie objął najstarszy z jego braci – Bezprym i zaprowadził krwawe rządy. W 1032 roku został zamordowany w niewyjaśnionych okolicznościach. Władca odesłał insygnia królewskie cesarzowi Konradowi. Oznaczało to rezygnację z prowadzenia samodzielnej polityki.
Na tron powrócił Mieszko II, jednak do swojej śmierci w 1034 roku rządził jako książę. Zmuszony był też złożyć hołd cesarzowi Konradowi II w Merseburgu.
W latach 1034-1039 wybucha powstanie ludowe w Wielkopolsce przeciwko państwu i Kościołowi, które powoduje załamanie aparatu państwowego. Z kraju zostaje wygnana żona Mieszka II - Rycheza - wraz z synem Kazimierzem. Władzę przejmują możni. Nie jest do końca jasne, kto włada wówczas Polską – panuje bezkrólewie, bądź rządzi nieślubny syn Mieszka II – Bolesław Zapomniany.
W państwie polskim zaczynają dominować tendencje odśrodkowe (próby decentralizacji) – możni dążą do rozbicia kraju na dzielnice. Miecław (Masław), dawny cześnik Mieszka II, tworzy prywatne państwo na Mazowszu. Od Polski odrywa się również Pomorze (powstają księstewka pomorskie).
W 1039 roku na Polskę najeżdża książę czeski Brzetysław. Przyłącza on Śląsk do Czech, plądruje Wielkopolskę, wywożąc między innymi relikwie św. Wojciecha z Gniezna (miasto, podobnie jak Poznań, Giecz czy Ostrów Lednicki zostaje splądrowane i spalone).
Dowiedz się więcej
1 Polska polityka zagraniczna po przełomie 1989
2 Panowanie Augusta III (1733-1763)
3 Zabór pruski w dobie Bismarcka
2 Panowanie Augusta III (1733-1763)
3 Zabór pruski w dobie Bismarcka
Komentarze
artykuł / utwór: Kryzys państwa piastowskiego (1025-1039)
Dodaj komentarz (komentarz może pojawić się w serwisie z opóźnieniem)